←naar het eerste bericht over dit project-
Het voorhakken van een beeldhouwwerk heeft te maken met het ruwweg definiëren van de gewenste volumes. Dat houdt in dat ik bepaal waar ongeveer de massa van een onderdeel moet komen, zonder dat ik me al te veel in details verlies. In dit stadium gaat het vooral nog om het uitzoeken of alle onderdelen met elkaar harmoniëren.
Ik ben op dit moment bezig met het familiewapen, en aangezien dit een reliëf is, deel ik het in kleine stukjes op. Een staart, een achterpoot, het schild, de vleugels, elk deeltje wordt als een puzzelstukje apart gehakt. Dat kan omdat ik meerdere referentiepunten heb: de lijnen die ik in de steen gehakt heb staan nog op de overige delen van het reliëf, en de boorgaten geven ook vrij nauwkeurig aan waar alles moet komen. Ik hoef niet steeds opnieuw de positie ervan te bepalen, want die heb ik in een eerder stadium al helemaal vastgelegd. Ik hoef me alleen bezig te houden met de hoogte en de rondingen. Vandaar dat ik het eerst alleen grof voorhak; als ik het volledig afwerk en later tot de ontdekking kom dat het nog een stuk moet zakken, moet ik alles opnieuw doen.
Ik heb er nu één griffioen ongeveer op staan, maar die staat in relatie tot het schild en tot de grond waarop hij staat. Het schild staat weer in relatie tot de helm, dus als ik later ontdek dat het schild nog een eind moet zakken, dan moet ik ook de poten van de griffioen opnieuw hakken. Vandaar dat ik alle onderdelen voorlopig nog niet teruggestoken heb; ze zijn allemaal loodrecht op het fond gehakt, zodat ik het altijd nog dieper kan leggen. Het materiaal onder de poten weghakken doe ik pas als ik weet dat alles goed op zijn plek staat. Het volgende onderdeel is de helm, en pas als die er op staat weet ik of alles naar mijn zin is. De andere helft is toch gewoon in spiegelbeeld kopiëren.
Zandsteen is erg prettig om in te hakken, maar het is niet goed voor je longen. Vandaar dat ik een luchtkap gebruik, en de steen nat houd. Bijkomend voordeel is dat het in natte zandsteen makkelijker hakken is. Het blijft voorlopig nog erg zonnig en heet, en dat is ook te merken aan de steen: ik maak hem steeds nat, maar het droogt in een oogwenk weer op.