Zaterdagproject: twee Kalasams in dolomiet

een van de twee kalasams in groene dolomiet kalksteen (Anröchter Grünstein)

Strikte geheimhouding!

reliëfs in basaltlavaHet is alweer een tijdje geleden dat ik een project gedeeld heb, en dat komt omdat ons huidige project er een is van grote omvang. Niet alleen moet er gigantisch veel voor gemaakt worden, maar ook is een hoop van dit werk nieuw en verrassend. Ik mag wel zeggen dat het gaat om de gevelreconstructies voor de kerk van Veghel, maar de details blijven nog een verrassing omdat het een geschenk wordt aan de stad/het dorp. We zijn al ruim een jaar bezig met de voorbereidingen, de reconstructies en het beeldhouwen. Inmiddels wordt er volop gewerkt aan de opbouw en zijn wij toe aan de laatste onderdelen, maar de kers op de taart houden we nog even geheim. Ook voor ons is dat een spannend onderdeel, waarvan we uitzien naar het resultaat.

Zaterdagproject

blokken voor de twee kalasams in groene dolomiet kalksteen (Anröchter Grünstein)

twee blokken dolomiet

Maar naast alle Veghelse drukte zag ik nog kans om mijn zaterdagen goed te benutten en twee tempelbekroningen te maken in dezelfde groene dolomietsteen waaruit ook de sokkel voor mijn vaders beeldje ‘Overgave’ gemaakt is evenals zijn grafsteen.

Dit was een onderneming die enige planning vereiste omdat het heel rank zou worden en toch sterk moest blijven. Hoe heb ik dat aangepakt? Ik wilde niet dat dit ornament na een aantal jaar in de buitenlucht doormidden zou breken, dus besloot ik er een roestvrijstalen draadeind in te verlijmen. Ik boorde een gat middendoor de 80cm hoge steen met een pijpboor, goed uitlijnend zodat ik aan de andere kant een beetje in het midden zou uitkomen. Het moest gelijk maar goed stevig, dus ik koos er een draadeind van 20mm dik voor. Deze moest onderin 15 cm en bovenin 5 cm uitsteken, dus dacht ik de steen met klei af te dichten en gietepoxy om het draadeind heen te gieten. Maar het was nog erg koud buiten en de epoxy wilde niet goed doorstromen.

Herkansing

pennen lijmen in de blokken voor de twee kalasams in groene dolomiet kalksteen (Anröchter Grünstein)

het verlijmen van de pennen

De tweede poging was met veel dunnere gietepoxy. Deze goot ik vanaf de andere zijde aan, in een kommetje van klei, en deze lijm stroomde wel helemaal door. Gelukt, dacht ik. Maar toen bleek in de week erna dat de lijm niet wilde uitharden! Tot mijn teleurstelling had ik nooit gezien dat je deze lijm boven de 15 graden moet verwerken, en het was maar 5º Celsius. Het spul bleef een beetje rubberig en hoewel het in de maand erna een beetje meer uithardde werd het nooit echt hard. Maar… eigenlijk is dat wel gunstig. Deze tempelornamenten komen op het dak te staan en krijgen daar met behoorlijke temperatuurverschillen te maken. Dan is het juist wel gunstig als de binding niet al te star is.

Kalasams

Kalasams zijn ornamenten boven op een hindoetempel, meestal van messing maar soms van steen. Van oudsher werden ze gebruikt om er rijst in te bewaren, zodat na een ramp altijd nog gezaaid kon worden. Ze zijn bedoeld om de tempel te beschermen. Zie ook de Engelse Wikipedia. In dit geval werd ik gevraagd om deze Kalasams te maken voor de tempel van Onderdijk. De ruimte kreeg een nieuw dak, waarbij eerst overwogen werd om de drie schoorstenen allemaal maar te verwijderen, maar later werd besloten om de twee kleintjes te bewaren als voetstuk voor deze kalasams. Ze dienen als bekroning op de tempel.

Tekenen en uitzagen

3d schets

aanzicht en doorsnede voor de twee kalasams in groene dolomiet kalksteen (Anröchter Grünstein)

aanzicht en doorsnede

Aan de hand van foto’s tekende ik een model op de computer in Sketchup, waarvan ik na enige aanpassingen een profiel uitprintte. Dat gebruikte ik voor een houten profielmal op ware grootte, dat ik kon gebruiken op mijn beeldenzaag. Met deze beeldenzaag kon ik in een aantal stappen, als een verticale draaibank, de ornamenten uitzagen in steen. Zagen in dolomiet gaat echter erg langzaam, dus ik was wel een paar dagen zoet met het voorzagen van elke kalasam.

Poetsen en schuren

een van de twee kalasams in groene dolomiet kalksteen (Anröchter Grünstein)

eerste draaiwerk

Maar met voorzagen ben je er nog lang niet. Het resultaat is dan nog onzuiver en erg gestreept omdat het in feite bestaat uit allemaal zaagsneden die rond het ornament lopen. Ik ben nog een aantal dagen druk geweest met vormgeven, schuren, raspen en vijlen voordat het naar mijn zin was. En omdat het allemaal lastige vormen zijn moest ik een groot deel gewoon met de hand doen. Ik heb de twee ornamenten uiteindelijk geschuurd tot korrel 200, zodat het niet te donker en glanzend zou worden. Een beetje mat lichtgroenig, zoals een koperen dak, leek me mooi. Na verloop van tijd verweert deze steen uit zichzelf naar deze kleur.

Fioel

bekroning voor een van de twee kalasams in groene dolomiet kalksteen (Anröchter Grünstein)

de eerste versie van de dop was veel te spits

Tenslotte moest ik nog twee losse afdekknoppen maken, die ik ook eerst met de draaibank voorzaagde. Ik had een heel ranke vorm voor ogen, maar toen ik de onderdelen op elkaar plaatste bleek het allemaal niet in verhouding. De steel was nog te lang en de knop was teveel Efteling. Toen ik dat allemaal had aangepast was het naar mijn zin. Ik heb het zo gemaakt dat de knop als een dekseltje over het rvs draadeind en de steel valt. Het is een rank geheel geworden, maar door de versteviging erin is het toch verrassend sterk.

Plaatsing

eerste van de twee Kalasams geplaatst

eerste geplaatst

Ik had van tevoren bedacht dat het handig zou zijn als de twee Kalasams elk uit twee onderdelen bestonden: het eigenlijke ornament en een losse piek. Dan kon ik er een hijsoog op schroeven waaraan ik het stuk kon ophijsen in de werkplaats en ook op het dak kon het handig zijn.

Dat bleek ook wel. Ik had het allemaal goed voorbereid en omdat vele handen licht werk maken stonden ze binnen de kortste keren op hun plek op de schoorstenen. Met een lange hijsband aan het hijsoog, twee man boven en twee onder, konden we ze makkelijk op het dak hijsen. Ik vermoed dat ze rond de zestig kilo wegen, maar op deze manier was het goed te doen. Ze zijn 80 x 40 x 40 cm groot. Een klein beetje stellen, nog even de dop erop bevestigen en afvoegen en het was klaar.

 

Galerij

Beeldhouwerijblog.nl is het blog van Koen van Velzen, beeldhouwer in steen en brons. Zie ook mijn website: beeldhouwerijvanvelzen.nl

Volg me op Instagram↑
en op Twitter↑
en op YouTube↑

Lotusbloem voor het graf van mijn vader

De symboliek van de lotusbloem

Voor het graf van mijn vader heb ik een ontwerp gemaakt met golvend water en een grote lotusbloem. De golven staan voor het roerige leven en de lotusbloem is een bekend symbool voor de spiritueel gegroeide mens die geworteld is in het aardse leven, maar de beslommeringen van alledag parelen van hem of haar af, zoals waterdruppels van een lotusblad afrollen. De bloem richt zich naar het licht, zoals de ziel streeft naar eenheid met het Goddelijke.

Grünstein

Ik had een paar flinke stukken steen besteld. In de handel wordt het wel dolomiet genoemd, maar de eigenlijke naam is Anröchter Grünstein. Het komt uit het Duitse dorp Anröchte, zo’n 60 km voorbij Dortmund in Nordrhein-Westfalen. Het is eigenlijk in een paar opzichten een ideale steen om in te beeldhouwen: het is niet erg hard, alle oppervlaktebewerkingen komen prachtig tot hun recht, van grof bewerkt tot gepolijst, en je kunt er enorm gedetailleerd in werken. Ook wordt het na verloop van tijd buiten prachtig lichtgroenig.

Veuls te dik

In eerste instantie dacht ik de golven goed diep te maken en had dus een plaat steen van 100 x 200 x 20 cm besteld. Ik had een stuk van de golven gemaakt maar het werd allemaal erg onrustig. Dus ik heb gewoon de zaag erin gezet en de dikte teruggebracht naar 12 cm, zodat ik de golven veel subtieler kon maken en het veel meer rust uitstraalde. Deze golven heb ik daarna geschuurd en niet teveel gepolijst, zodat ze een zacht oppervalk behielden dat straks mooi oxideert naar lichtgroen.

Contouren

Daarna kwam de lotus zelf. Ik had een mooie afbeelding gevonden op internet. Deze heb ik overgetekend op de 16 cm dikke staande steen en eerst maar eens de contouren ervan weggehaald tot op 8 cm dikte.

Vormgeven van de bloembladeren

Daarna kon ik de overgebleven vorm gaan vormgeven. Ik heb de bloembladeren met een tandijzer vormgegeven zodat er een effect kwam van de nerven in de bloembladeren. Een van de meest gehoorde vragen die ik kreeg was of er geen water in blijft staan. Dat is natuurlijk een beginnersfout. Na zoveel jaren in restauratiewerk, ornamenten hakkend in allerlei soorten steen, is dat iets waar ik echt niet meer over hoef na te denken. Hoe wel de bladeren uitgehold zijn loopt het water van elk bloemblad keurig weg naar onderen.

Uitbesteed

De plaatsing en de belettering heb ik uitbesteed aan een bevriende steenhouwerij. Harder Natuursteen BV uit Hoogkarspel heeft dit onderdeel keurig verzorgd. Als ik niet helemaal tot aan mijn nek in opdrachten en deadlines zat, en als ik niet hopeloos uit de routine was geweest qua letterhakken, had ik de tekst misschien zelf verzorgd. Maar nu is het heel subtiel gezandstraald en ingekleurd, en ik ben blij dat het er zo mooi uit. Liever keurig gezandstraalde dan matig handgehouwen letters.

Ook had ik niet de spullen om zelf op een begraafplaats even zo’n steen te plaatsen. Het is uiteraard allemaal te regelen, maar deze mensen doen dat meerdere keren per week en hebben een aanhangwagen met takel, een platte kar, een verplaatsbare portaalkraan en alle expertise, kortom alles wat nodig is om dit vlot en professioneel uit te voeren. Zelf had ik alles moeten huren en had ik er waarschijnlijk vier keer zo lang over gedaan en veel meer kopzorgen eraan gehad. Je kunt niet altijd alles zelf het beste doen. Ik ben heel dankbaar dat zij dit zo vakkundig allemaal voor ons hebben afgerond.

Mag het een onsje meer zijn?

Ik had bij het bestellen van de steen rekening gehouden met de door de begraafplaats verstrekte gegevens. Een familiegraf is 100 x 200 cm en mag tot 100 cm hoog. Maar inmiddels is gebleken dat deze maten een flink stuk groter zijn dan de andere graven, vooral omdat het buurgraf ook nog eens behoorlijk verzakt is. Daarom springt het graf er wel tussenuit nu. De meeste graven zijn 80 breed en 50 hoog. Maar het is wel een sfeervol geheel geworden, dacht ik zo.

Galerij

-klik op een foto voor de vergrote versie-

Beeldhouwerijblog.nl is het blog van Koen van Velzen, beeldhouwer in steen en brons. Zie ook mijn website: beeldhouwerijvanvelzen.nl

Volg me op Instagram↑
en op Twitter↑
en op YouTube↑

Jaaroverzicht 2020

Vreemdste jaar ooit

luchtbogen met de ApostelenJaaroverzicht 2020? Nou dat was me het jaartje wel! Het vreemdste jaar dat ik tot nog tot heb meegemaakt van de bijna 58, maar zeker geen slecht jaar hoor. Er waren veel uitdagingen en door alles heen ben ik gegroeid als mens. Wij beeldhouwers hebben het waarschijnlijk veel makkelijker gehad dan de meeste andere mensen. Wij werkten lekker buiten, zaten heerlijk in het zonnetje, hadden alle ruimte en omdat we helemaal ons eigen ding doen hebben we van maatregelen eigenlijk niet zo veel gemerkt, behalve dan als we bijvoorbeeld boodschappen moesten doen of naar een museum wilden.

Productie

Het oude luchtboogbeeld De Hoop van tufsteen

Het oude beeld Spes, de Hoop

Dus wat doe je als alle leukere dingen één voor één wegvallen? Werken werken werken. Dat was wel een van de opvallendste dingen dit jaar. We hebben hele karrenvrachten met steen door onze handen gehad, en er zat veel leuks bij. Net als de vorige jaren hebben we weer gewerkt aan de Eusebiuskerk, en zijn we inmiddels bij luchtboogbeeld 80 aanbeland. We moeten er nog maar 3 kopiëren, want de laatste 13 beelden worden niet meer vervangen. Er komt een nieuw kunstwerk voor in de plaats. Ik geloof dat wij daar ook nog een klein beetje werk voor moeten gaan leveren. Op mijn blog kun je lezen over de luchtboogbeelden die ik zelf gehouwen heb afgelopen jaar: de Fluitiste, Apostel Andreas, de Accordeonist, Jacobus de Mindere, Jacobus de Meerdere, Temperantia en Caritas van de boog der Zeven Deugden, en een Geit die aan een hogel knabbelt. Ik heb ook nog een kopie gehouwen van het beeld Spes, de Hoop, maar we waren zo druk dat ik vergeten ben er foto’s van te maken!

gezicht van JacobusIk heb wel verslag gelegd van ons werk in een artikel met een video-rondleiding (in verband met corona kon atelierbezoek niet doorgaan) en een overzicht van de laatste drie luchtbogen die gereed kwamen: de Zeven Zonden, de Muzikanten en Zes Apostelen. Ergens in oktober ben ik nog begonnen aan een dubbele Adelaar voor boog 17/18. Je kunt hem op de achtergrond van een aantal foto’s herkennen, maar het project ligt tijdelijk stil omdat andere zaken de voorrang vroegen. Zo heeft Stide nog een dame met kruis (Fides van de Zeven Deugden) en Jelle heeft nog een man met een gieter die een hogel water geeft, van boog 20.

-klik op een foto voor het bijbehorende artikel-

luchtboogbeeld Fluitiste 1

Fluitiste

zijaanzicht apostel Andreas

Andreas

nieuw luchtboogbeeld accordeonist

Accordeonist

kopie van luchtboogbeeld Jacobus de Mindere in Muschelkalk-steen

Jacobus Minor

kopie beeld Apostel Jacobus de Meerdere

Jacobus Major

luchtboogbeeld Temperantia voor de Eusebiuskerk in Arnhem

Temperantia

Caritas

Luchtboogbeeld Geit knabbelt aan hogel voltooid1

Geit

drie luchtbogen

Afscheid

Beeldhouwers Jan en Koen van Velzen roeienHet was ook in een ander opzicht een ongemakkelijk jaar: Er waren overlijdens. Mijn vader en mijn zwager overleden allebei aan de gevolgen van kanker, maar op zo’n grootse manier naar het einde toe levend dat we allemaal vrede konden vinden met hun heengaan. Vooral in het geval van mijn vader was er alleen maar dankbaarheid. Normaal zou ik in november weer naar India gaan, maar veel vakantie heb ik dit jaar niet gehad. Ook mijn geliefde Swami Gopala Krishna verliet dit jaar zijn lichaam en zelfs al hadden we naar Zuid-India kunnen gaan, dan was evengoed alles anders geweest.

Ik plaatste in augustus een artikel over het leven van mijn vader dat ik eigenlijk al in de week van zijn overleden had geschreven, maar ik miste toen nog de plaatjes. Ik kwam tot de ontdekking dat ik wel vijf artikelen over zijn leven kon schrijven, maar daar is dit blog niet de juiste plek voor. Er komt nog wel een keer een artikel over wat ik van hem leerde als beeldhouwer. Op 31 oktober plaatste ik zijn beeld ‘Overgave’ op het kerkhof waar hij begraven ligt, in Onderdijk.

Momenteel ben ik bezig om zijn grafsteen te maken in dolomiet; het moet een lotusbloem in reliëf en een aantal golven worden. Ik had eerst een uitgebreid ontwerp met een sierlijke dame, maar de familie koos voor een eenvoudiger ontwerp, en dat zal het ook heel goed gaan doen straks. Ik hoop dat het allemaal vóór 19 januari geplaatst kan worden. Maar het jaaroverzicht 2020gaat niet zo snel meer als 30 jaar geleden en ik merk dat ik ook mijn tijd nodig heb om lichamelijk rust te nemen na een week pittig werk. Ik had eerst het deel met de golven behoorlijk diep gemaakt, maar het werd te onrustig. Nadat ik alles 8 cm dunner had gemaakt zag het er meer uit zoals ik het me had voorgesteld. Nu ben ik bezig met het vormgeven van de Lotusbloem.

jaaroverzicht 2020

Paus en lantaarn

Een aantal projecten overlapt altijd de jaargrens, en dit jaar waren dat Paus Leo en de granieten Japanse Lantaarn voor Clingendaal. Van Paus Leo staan drie artikelen op dit blog: het voorzagen, het eerste hakwerk en de afronding. Dit beeld van Paus Leo de Grote is een kopie die ik hakte in Udelfanger zandsteen, voor de Sint-Janskathedraal in Den Bosch. Het was me gevraagd om dit beeld uit twee losse delen samen te stellen, wat nogal een lastig klusje was, maar het is me uiteindelijk prima gelukt. Het is eigenlijk wel heel leuk als een fikse uitdaging toch zo goed slaagt. Omdat dit zo goed ging, vroeg mijn collega Serge me of ik dit trucje voor hem kon herhalen bij een soortgelijke engel voor dezelfde kathedraal. Alleen viel dit nog niet zo mee: het eerste blok had een fikse scheur. Inmiddels heb ik daardoor een hoop ervaring kunnen opdoen in het samenstellen van blokken Udelfanger zandsteen.

De lantaarn voor park Clingendael bij Wassenaar hakte ik in graniet, en bij vreselijk nat weer heb ik deze in de modder geïnstalleerd. Desalniettemin staat hij nu helemaal ingebed in het prachtige park, hopelijk volgend jaar weer te bewonderen.

Griffioen

In de zomer hadden we het eindelijk wat rustiger. Tijd om verder te gaan met de grote gespiegelde griffioenen. Ik heb het schuimmodel aan de kant gegooid en Jelle en ik zijn samen aan de gang geweest om kleimodellen van het schild en het lijf van de griffioenen te maken. Die hebben we vervolgens in gipskappen gevat en ook weer afgegoten in gips. Nu nog uithakken in Obernkirchener zandsteen, waarvoor de grote blokken inmiddels ook al zijn gearriveerd. Het was een behoorlijk omvangrijk en lastig project, waar we veel van hebben geleerd.

Lees meer in het uitgebreide verslag hiervan↑.

frame griffioen

schild van griffioen in klei3

boetseren schild

blokken zandsteen voor een gespiegelde griffioen blokken zandsteen voor een gespiegelde griffioen

Een groene dame

jaaroverzicht 2020 zittende vrouw dolomiet

Een van de opdrachten die ik niet eerder op dit blog heb gepubliceerd, is dat ik afgelopen zomer nog voor een andere beeldhouwer een beeld in Anröchter Grünstein (dolomiet) heb uitgehouwen uit een blok steen. Hieronder een video’tje van het kloven van het blok, dat ik met mijn kettingzaag nèt niet helemaal kon doorzagen. Op de foto moest het hele beeld nog gepolijst worden tot glans.

Ornamentwerk voor de Latijnse School

ornamenten in Baumberger steen voor de Latijnse School in NijmegenEen ongeluk komt nooit alleen, maar drukte ook niet, lijkt het wel. Op het punt dat ik het gevoel kreeg dat het allemaal wel erg veel tegelijk werd, kwam de spoedopdracht voor de Latijnse School in Nijmegen tussendoor. Maar we hebben het op tijd gered! Allemaal blokken Baumberger steen met ornamenten aan drie zijden, in de stijl van de Hollandse renaissance.

Kruisbloemen en kantbloemen, voor de Domtoren

detailleren van nieuwe kruisbloemen voor de Domtoren van UtrechtWe kregen dit jaar ook veel ornamentwerk voor de Domtoren onder handen. Groot, groter, grootst was het motto. Een hele grote kruisbloem van 80 cm breed hield Jelle en mij elk ruim drie weken zoet, en daarna kwamen er pallets vol met kantbloemen en staartstukken voorbij, voor de bovenste wimbergen van de traptoren, op zo’n 90 tot 100 meter hoogte.

jaaroverzicht 2020 kantbloem Domtoren portlandsteenEr zijn in totaal zeven van deze raamomlijstingen met elk zo’n tien van deze grote kantbloemen, dus we kunnen nog wel even vooruit met het werk. En dan is nog maar een klein gedeelte van het ornamentwerk aan de Domtoren van Utrecht. Een verder artikel volgt.

Lambertuskerk, Veghel

jaaroerzicht 2020 PaulusEr is één project dat ik tot nu toe eigenlijk niet gedeeld heb, maar waar ik het afgelopen jaar al heel veel werk aan gehad heb. Aan de Lambertuskerk te Veghel worden komend jaar twee neogotische gevelbekledingen gereconstrueerd. Er komen onder andere tien reliëfs met afbeeldingen uit het leven van Jezus, twee heiligenbeelden en allerlei ornamenten, kapitelen en pinakeltjes op te staan. Jelle en ik hebben hiervoor al een aantal modellen geboetseerd en kapitelen gehouwen, proefstukken gemaakt en ik heb al uren zitten turen op vage oude foto’s hoe het er misschien heeft uitgezien. Voor Paulus heb ik al een klein model geboetseerd in plastiline, dat ik in schuim ga uitvergroten. De steen ligt al een tijdje klaar op het erf. Jelle en ik gaan dit samen doen, en Jelle neemt Petrus voor zijn rekening. Hierover komt volgend jaar zeker een nieuw blogartikel.

Kleine klusjes

het polijsten van de lingam

het schuren en ‘zoeten’ van de lingam

Er was gelukkig nog tijd voor allerlei klein werk tussendoor ook, dit jaar. Zo heb ik al Shivabhajans zingend een Shivalingam kunnen maken van zwart Zweeds graniet, heb ik twee kleine familiewapens gehouwen in een granieten grafsteen, mocht ik de Kleine Trommelaar van een nieuwe trommelstok voorzien op de Sint Janskathedraal en heb ik een dennenappel gemaakt voor een achttiende-eeuwse tuinvaas en kon ik nog een paar verloren uren vinden om verder te werken aan mijn roodporfieren beeld van Pan met de panfluit. Ook heb ik nog een klein deel van het werk aan de ornamenten van het Zuiderportaal van de Eusebiuskerk gemaakt, maar vanwege de drukte heeft collega Serge het leeuwendeel voor zijn rekening genomen. In Badhoevedorp ten slotte zijn Jelle en ik aan de slag geweest met het herstellen en herplaatsen van de beeldjes van de Vier Seizoenen.

-klik op een foto voor het bijbehorende artikel-

zoeten van de Shivalingam

familiewapens in zwart graniet voltooid

Granieten familiewapens

het repareren van de trommelstok van de Kleine Tamboer op de luchtbogen van de Sint-Janskathedraal in Den Bosch

Luchtboogbeeldje Sint Jan

restauratie tuinvaas deksel

Dennenappel voor tuinvaas

jaaroverzicht 2020 tuinbeeld Pan met panfluit- WIP

Pan

ornamenten zuiderportaal Eusebiuskerk, in Baumberger steen

Zuiderportaal

beeldje Lente Vier Seizoenen herplaatst

De Lente

Vier vissen (dolfijnen) voor een hotel

Dan waren er nog de vier op elkaar gepropte vissen voor een hotel in Amsterdam, bij een brand ernstig beschadigd geraakt. Dit soort ornamenten wordt dolfijnen genoemd, hoewel wij daar tegenwoordig een andere voorstelling bij hebben. Deze vissen hangen gewoonlijk met de mond naar beneden en hebben de staarten omhoog, soms water spuwend uit de bek.

 

Ik ben nu bezig hiervan een kopie te maken in nieuwe zandsteen; een enorm bewerkelijk stuk van hoge kwaliteit. Dit is ook voor mij nog een lastig ding, dat exact gelijkend moet worden omdat zijn broer een paar meter verderop zit. Door het punt voor punt te kopiëren kom ik geleidelijk tot een nauwkeurige kopie. Op het origineel zijn nog duidelijk de beitelsporen te vinden, dus dat moet ik in de kopie ook zien te bereiken. Ook hierover later een volledig artikel.

Uitbreiding

Het werd me allemaal een beetje krap onder het afdak met alle half voltooide projecten en de zaagmachine en klaarstaande pallets. Dus er is een grote aanpak gaande: het afdak, dat ik in 2017 samen met mijn zoon Joram heb geïnstalleerd, krijgt een uitbreiding van 4 meter, en de betonplaten waarop deze moet staan zijn inmiddels ook al geïnstalleerd. De oude betonvloer was zo oneffen dat er haast niet met een pompwagen op te rijden viel. Het nieuwe spant ligt al klaar, nou nog de dakplaten en de verlenging van de takelbaan.

stelconplaten gelegd

Zwaarder geschut

luchthamer FK 702.5Ik heb dit jaar ook maar een nieuwe compressor aangeschaft, met luchtdroger, want bij nat en koud weer viel er met luchtgereedschap niet goed te werken en als het vroor, dan vroren gelijk de luchthamers en drukregelaars vast. En een mooi zware nieuwe luchthamer, met een beetje meer kebammes erin. Ik ben helemaal klaar voor het nieuwe jaar. Laat maar komen!

(Dit jaarverslag vertelt alleen wat ik zelf dit jaar heb uitgehaald. Maar ik heb veel samengewerkt met Jelle Steendam, Stide Vos en Serge van Druten, met wie ik de grotere projecten deel. Vooral met Jelle werk ik veel samen; hij heeft een vaste plek gevonden onder het afdak. Neem ook eens een kijkje op zijn website!↑)

Beeldhouwerijblog.nl is het blog van Koen van Velzen, beeldhouwer in steen en brons. Zie ook mijn website: beeldhouwerijvanvelzen.nl

Volg me op Instagram↑
en op Twitter↑
en op YouTube↑