Een toot voor een baldakijn van de Sint Jan
het profielwerk moet ik later nog aanpassen
Het was een interessante laatste werkweek van het jaar. Ik ging eerst naar de Sint-Janskathedraal in Den Bosch, waar ik nog wat ornamentwerk zou aanpassen. Het ging om een zogeheten ’toot’ van een baldakijn. De oude was verweerd en ik moest een nieuwe leveren. Maar de steigerbouwers waren boven mijn hoofd al druk aan het afbreken, dus nadat ik wat maten had overgenomen ben ik met het werkstuk weer naar Achterveld gegaan om het af te ronden. Ik had dit ornament eigenlijk allang klaar, maar toen ik de eerste keer ter plekke kwam merkte ik dat de bloemetjes die ik er zo mooi op gehakt had groter waren dan de ornamentjes eromheen. Ik heb het dus weer mee terug genomen, in de werkplaats een nieuwe basisvorm gehouwen, daarna er weer mee terug naar Den Bosch, daar een begin gemaakt met de aanpassing, dan weer naar Achterveld, en het daar afgerond. Nu moet ik het nog ter plekke monteren. Soms zit het tegen, en soms zit het erg tegen. Deze keer dus.
Hoog bezoek
Ⓒ Thijs Rooijmans voor De Telegraaf
Woensdag zouden we atelierbezoek krijgen van een acht mens sterke commissie, in verband met het ornamentwerk voor de Utrechtse Domkerk. Maar we hadden nog maar net de steen binnen waarvan we het moesten gaan maken. Dus we zijn meteen begonnen met het hakwerk. We moeten 29 kantbloemen in tufsteen gaan hakken voor een restauratie van drie gevels van de Zuiderkapel. Dit is bij de binnentuin, het Pandhof. Dat Pandhof is overigens een bijzonder magische plek, een aanrader bij een bezoek aan de binnenstad van Utrecht. Serge had twee voorbeelden geboetseerd, en Stide en ik hadden er elk een gehakt. Er werd gekeken naar de vormgeving en detaillering van de originele fragmenten en van de kopieën. Natuurlijk waren de gehouwen en geboetseerde exemplaren naar wens, ook al was de mijne nog niet af.
In de krant
Toen hij wel af was, heb ik een plaatje op Instagram gezet, en meteen ook maar een op Twitter. Kennelijk had ik de juiste hashtags erbij gezet want nog geen uur later werd ik gebeld door een journalist die een stukje wilde schrijven in de Utrechtse editie van De Telegraaf. Aan het eind van de middag kwam de fotograaf, die de mooie foto hierboven heeft gemaakt. Klik op het plaatje hiernaast om het artikel te lezen. Jammer is wel dat het lijkt alsof de anderen bij mij in dienst zijn, en dat is niet zo. Stide, Serge en ik zijn alle drie zelfstandige beeldhouwers die met elkaar samenwerken. Zelfs nieuwe aanwinst Jelle is eigen baas. Dat ik nou wat meer in de publiciteit kom maakt niet dat ik meteen de baas ben!
Op de radio
Later werden we gebeld door RTV Utrecht. Die wilde er ook aandacht aan besteden op de radio. Gelukkig praat Stide lekker vlot weg, dus ik was heel blij dat hij dit voor zijn rekening wilde nemen. Hij heeft iets verteld over de achtergrond van gotisch ornamentwerk en over onze rol in deze restauratie.
Op TV
RTV Utrecht wilde er ook aandacht aan besteden op hun tv-kanaal, Daarom kwam er vandaag ook een cameraman die een paar uur aan materiaal heeft geschoten voor wat uiteindelijk anderhalve minuut tv wordt. Bekijk hier het filmpje en het bijbehorende artikel: ↑
Voor ons is het wel wonderlijk dat iets dat wij al ruim 25 jaar doen nu opeens zoveel aandacht krijgt. Maar dat is waarschijnlijk omdat de Domkerk en vooral de Domtoren voor de Utrechters het hart van hun Stadsie is. Anders kan ik het niet verklaren. Het is natuurlijk ook wel een aansprekend plaatje van stoffige mannen die in de kou buiten mooie dingen staan te maken, maar geen wereldnieuws uiteraard.
Ⓒ Steef Bouwman
Nog maar eens uitleggen
Ik vond het wel opvallend dat het eerst voor verschillende journalisten niet duidelijk was hoe dit restauratiewerk verloopt. Dit zijn dingen waar wij natuurlijk al niet meer over nadenken! Maar uiteindelijk konden we duidelijk maken dat eerst de restauratie-architect een plan maakt, dan de aannemer de te vervangen stukken eruit haalt, dan de steenhouwer de blokken voorbewerkt en alle profielwerk eraan maakt, totdat wij tenslotte het ornamentwerk maken op de plekken waar de steenhouwer een blok heeft laten zitten. Dan gaat het nieuwe werk naar de Domkerk, de aannemer plaatst het er weer in en voegt het netjes af. ‘Dus die ornamenten worden echt gebruikt!?’ Jazeker, ze worden gekopieerd en ook echt als vervanging van de oude stukken geplaatst op de oorspronkelijke plek: drie spitsboog-omlijstingen aan de Pandhofzijde van de Domkerk. Hartje Utrecht.