←naar het eerste bericht over deze beelden-
Als kind grapten we vroeger al dat Mozes de eerste auto had, omdat hij in zijn Eendje de berg op ging. Maar deze week is het beeld van Mozes echt met de auto gegaan, en zijn broer Aaron mocht mee. De afgelopen weken heb ik in tussenpozen de beelden hersteld met restauratiemortel. In tussenpozen, omdat de mortel er vrij lang over doet om uit te harden en steeds vochtig gehouden moet worden voordat ik het kan afwerken en bijkleuren.
Aaron bleek in het verleden een gebroken nek te hebben opgelopen, en Mozes had een aantal oudere reparaties waarbij er stukken verlijmd waren. Omdat niet duidelijk was welke lijm daarbij gebruikt was en hoe het verlijmd was, moest ik de oude lijm zoveel mogelijk verwijderen. De broers zijn nu namelijk per vrachtwagen op weg naar de firma Ibach in Bischberg (bij Bamberg), in Zuid-Duitsland. Daar worden ze door middel van een langdurig procédé na drie maanden droging tot in de kern met acrylhars geïmpregneerd. Dat is meteen ook de kostenpost van deze restauratie; mijn werk is daar maar een fractie van.
Impregneren en dichte lijmnaden gaan niet goed samen, en helemaal niet als het polyesterlijm betreft. Daarom heb ik bij Aaron met een grote pijpboor een 40 cm diep gat door het hoofd geboord, tot in de borst. Toen ik de boorkern verwijderde trof ik inderdaad een korte koperen pen aan, en meer lijm. In dat boorgat heb ik een lang stuk draadeind van 2 cm dik aangebracht en dat aangegoten met speciale gietmortel. Het boorgat is ‘afgedopt’ met een kort stuk van de oorspronkelijke steen van zijn muts, en met een beetje mortel en kleur is er niets meer van te zien. Aarons hoofd kan er nu echt niet meer vanaf vallen! De naad in zijn nek heb ik helemaal open gehakt, en ook daar de lijm verwijderd en vervangen door mortel.
Al met al waren er aldus heel veel grotere en kleinere reparatieplekken, vooral aan de zijkant van Mozes’ kleed, waar ik hele banen heb moeten herstellen. Ook heb ik stukken hand en een paar vingers en duimen moeten aanhelen. Iemand die dit niet weet zal niet goed zien wat ik nu precies gedaan heb, omdat de beelden er nog steeds vrij verweerd uit zien.
Het was ook niet de bedoeling dat de mannen er weer op hun zondags best bij 
zouden staan, want dan zou er niet veel origineels meer overblijven. Het werk dat ik eraan gedaan heb was gericht op conservering en herstel van storend missende onderdelen.
De beelden ogen nog erg vlekkerig. Dat komt omdat ik na de reiniging met stoom de huid grotendeels gelaten heb zoals hij was, door verwering getekend, met her en der nog sporen van donkere afzetting. Ook dat hangt samen met de vraag die mij gesteld was, om de beelden te conserveren in plaats van een diepgaande restauratie naar de originele staat. Men mag best zien dat dit originele, oude beelden zijn!
Als de galerij niet goed zichtbaar is, klik dan hier.