Caritas in de knel
Er hangen sombere wolken rond de Arnhemse Eusebiuskerk. Na jarenlang soepel en voortvarend restaureren is er een eind gekomen aan het eerste restauratiepotje. In een eerder bericht van 2016 kon ik melden dat er eindelijk geld was losgekomen, en hoewel er zeer efficiënt met de subsidies is omgesprongen, was toen al bekend dat het niet voldoende zou zijn voor de afronding van het hele project. Er is een hoop drukte in de media over, en meteen zijn er ook mensen die roepen dat het hele project een bodemloze put zou zijn, maar die praten als een kip zonder kop.
Een restauratie van topklasse
De Eusebius wordt voor dit geld, minder dan eenderde van het bedrag dat eerst was ingeschat, grondig gerestaureerd en ook aangepast aan de hedendaagse eisen. De tijd van massale kerkgang ligt nu eenmaal achter ons, en de kerk wordt nu vooral voor andere doeleinden gebruikt. Daarbij is dit een restauratie van topklasse, wat voor iedereen te zien is die de kans krijgt rond te dwalen door het gebouw en over de steigers. Zeker geen bodemloze put, maar een voorbeeldproject. Het zou dom zijn nu te stoppen, nu we de eindstreep naderen en binnen het budget zijn gebleven ondanks uitbreidingen van de restauratieaanpak. Ik zie dus met alle vertrouwen uit naar de volgende investeringsronde in dit belangrijke gebouw.
In de Gelderlander van 6 oktober 2020 was het volgende artikel te lezen:
Restauratie Eusebiuskerk weer stilgelegd; tekort van 3 miljoen euro
ARNHEM – De restauratie van de Eusebiuskerk in Arnhem is opnieuw wegens geldgebrek stilgelegd. In 2016 werden de werkzaamheden ook al eens gestaakt, omdat er geen subsidies van de verschillende overheden loskwamen.
Er ontbreekt nu nog circa 3 miljoen voor de voltooiing van de laatste fase van het grootschalige restauratieproject aan dit rijksmonument. De hoop is dat de provincie Gelderland op korte termijn financieel bijspringt.
Op deze provinciale steun was al eerder gerekend, maar door uiteenlopende omstandigheden is die nog niet toegekend.
Binnen de begroting
Het geld is nodig voor de herstelwerkzaamheden aan het koorgedeelte van het gebouw. Dat is het gedeelte aan de oostzijde van de kerk, tegenover het Duivelshuis. Het totale restauratieproject voor de Eusebiuskerk was in 2013 begroot op circa 32,5 miljoen euro. Het totale project blijft binnen de begroting.
Gedeputeerde Staten van Gelderland hebben recent aan de Provinciale Staten voorgesteld om een subsidie beschikbaar te stellen van maximaal 2,5 miljoen euro aan de Stichting Eusebius Arnhem, die verantwoordelijk voor het behoud en de exploitatie van het godshuis.
Maar pas in november beslissen de Provinciale Staten tijdens de behandeling van de begroting voor komend jaar of ze daarmee akkoord gaan.
Nog twee artikelen: het eerste over het mysterie van het budgettekort↑ en het tweede over de periode van wachten op meer geld↑.
De teneur van deze twee artikelen is hetzelfde: veel alarm en drama, terwijl er eigenlijk niet veel aan de hand is. Met het beschikbare geld is ontzettend veel gedaan en ook de afronding van de restauratie zal even zorgvuldig verlopen.
Gevolgen voor de beeldhouwers?
Eigenlijk heeft dit voor ons wel en ook geen consequenties. Enerzijds blijven wij gewoon ons ding doen en persen we er nog steeds het ene na het andere luchtboogbeeld uit. Anderzijds is ook voor ons het budget tijdelijk even stilgelegd. Waarom gaan we dan wel nog gewoon door met die beeldjes, zul je je afvragen? Dat heeft alles te maken met een periode van betrekkelijke rust voor een grote drukte.
Veel werk in aantocht
Ik kan er nog niet alles over zeggen, maar in weerwil van de ogenschijnlijke kalmte op dit blog zijn vooral Jelle en ik de afgelopen periode razend druk geweest. Dat is de reden dat ik het schrijven van blogartikelen er even niet bij kon hebben. Sterker nog, ik heb onlangs een luchtboogbeeld afgerond dat De Hoop voorstelde, uit de reeks van de Zeven Deugden, en ben straal vergeten er foto’s van te maken! Tja, dan lukt het ook daarom niet om daarover een artikel te schrijven. Maar die wordt niet vergeten, ik zal er later bij de Eusebiuskerk foto’s van maken, waar het beeld in opslag ligt.
Een hele drukke herfst en winter
Het wordt de komende maanden nog gekker, omdat we momenteel al bezig zijn met grote kruisbloemen voor de Utrechtse Domtoren, en er komt nog een groot project in Veghel aan, ik moet nog een aantal kleinere projecten onder handen nemen, mijn moeder wacht met smart op de grafsteen van mijn vader, en er komt nog een groot aantal ornamenten en beeldhouwwerken aan die ik nu nog niet kan benoemen.
Zeven Deugden
Maar rond de zomerperiode hadden we een wat rustigere tijd. Maar we hebben niet stilgezeten! Zoals we vorig jaar de luchtboog met de Zeven Zonden hadden, was er nu de luchtboog ernaast, met de Zeven Deugden. Jelle en ik hebben ze inmiddels bijna allemaal af, behalve het beeldje van het Geloof, dat Stide nu onder handen heeft.
Wij dachten dat het slim zou zijn om nu al de volgende luchtboog aan te pakken, omdat we al wisten dat er zoveel werk aan zat te komen. Bij de Eusebiuskerk zaten ze daar echter niet op te wachten. Deze luchtboog valt eigenlijk onder de volgende restauratiefase en daar waren ze nog niet eens aan begonnen. Plus dat het budget begon op te raken. Maar met wat overleg konden we vooruit. Als we het hadden uitgesteld was het komend voorjaar nog veel en veel drukker geworden!
Twee griffioenen
Toen er van de zomer wat ruimte kwam hebben Jelle en ik meteen de kans aangegrepen om eindelijk eens doortastend verder te gaan met het modelleerwerk aan de twee gespiegelde griffioenen, waaraan ik al in 2017 was begonnen. Het werk heeft geen haast omdat het kasteel nog niet klaar is, maar nu zijn we hard aan de slag geweest. Binnenkort een uitgebreid verslag. We hebben in ieder geval kleimodellen op ware grootte gemaakt en in gips afgegoten. Op Instagram krijg je iets van deze werkzaamheden te zien.
Caritas, de Liefde
Een van de beeldjes die ik voor boog 23 gekopieerd heb is Caritas, het zinnebeeld van de Liefde. Nogal toepasselijk voor deze tijd in de restauratie van de Eusebiuskerk betekent Caritas ook Liefdadigheid en Vrijgevigheid.
Beeldhouwer Eduard van Kuilenburg heeft Caritas uit tufsteen gehouwen als een jonge vrouw in een dikke jurk, die een wat lusteloos kind in vreemde verhoudingen op schoot heeft. Het heeft een nogal klein hoofd en enorm brede schouders.
In de kopie heb ik Caritas een paar kleine aanpassingen gegeven, waardoor het kind iets meer een kinderhoofd heeft. Ook heb ik het hart dat zich aan de rechter zijkant bevond, van een plat object omgezet in een rond, opgepompt hart, omdat ik gelukkig meer massa op dat punt in de steen had. Het is kenmerkend voor onze aanpak: we houden ons grotendeels wel aan het originele beeld, in afwerking, maatvoering en details, maar enkele punten proberen we wel nèt iets meer spanning te geven, waardoor het beeld een beetje sprekender wordt. Ook hakken we, net als bij de Zeven Zonden, de Latijnse naam van elke deugd in het zijprofiel. Zie hierover meer in het bericht over het vorige luchtboogbeeld uit deze reeks: Temperantia.
Galerij
-
- De Liefde
naar het volgende luchtboogbeeld→