Reconstructie van kantbloemen
verweerde oude kantbloem van Ettringer tufsteen
De Domkerk in Utrecht staat in de steigers. Vooral veel natuursteen wordt momenteel onderhanden genomen, en onderdeel daarvan zijn 16 tufstenen kantbloemen, oftewel gotische bladvormen ter versiering van de omlijsting van de spitsboogvensters. Na verschillende eeuwen van kopiëren was er van de oorspronkelijke vorm niet veel meer terug te vinden. Dat was reden genoeg om een reconstructie van de vorm te vragen. Mijn collega’s Stide Vos en Serge van Druten hebben hiervoor modellen geboetseerd en met vier beeldhouwers zijn we de zestien bloemen gaan beeldhouwen in nieuwe Weiberner tufsteen.
Er is overigens, net als over de Eusebiuskerk in Arnhem en over de Sint-Janskathedraal in Den Bosch, een boeiend, lijvig boekwerk verschenen over het bouwbeeldhouwwerk aan de Utrechtse Domkerk: ‘De Domkerk te Utrecht. Bouwsculptuur en bouwgeschiedenis 1250-1550’.
Verweerde tufsteen
Een van de onderhanden gevels van de Domkerk
Niet de vormgeving echter was aanleiding voor het vervangen, maar de staat van de natuurstenen onderdelen. De originele bloemen waren ergens midden in de vorige eeuw gehouwen uit de beruchte Ettringer tuf, en begonnen te barsten en onderdelen te verliezen. Overal in Nederland worden bouwbeeldhouwwerken en steenhouwwerken in Ettringer tuf om deze reden vervangen. Op dit weblog heb ik al eerder een uitgebreid verhaal geschreven over de achtergronden van deze restauraties.
Stides model
Stides model en mijn begin in nieuwe steen
Voorhakken
nieuwe kantbloem in Weiberner tufsteen
Stide had voor een deel van deze kantbloemen een model geboetseerd, en heeft deze vooral samen met Serge gehakt in nieuwe tuf. Ik heb van deze zestien er maar één onder handen genomen, omdat ondertussen ook een hele berg werk klaarlag voor de Eusebiuskerk in Arnhem: ik had op een gegeven moment maar liefst vijftig nieuwe blokken steen klaarliggen. Daarover later meer artikelen op dit blog.