Achterstevoren
De afgelopen weken heb ik gewerkt aan een Kaapse Buffel en een Zeeleeuw. Deze twee luchtboogbeeldjes voor de Eusebiuskerk in Arnhem hebben bij eerdere restauraties allebei een nieuwe kop gekregen. Met de Zeeleeuw was iets geks aan de hand: zijn kop stond achterstevoren! Kennelijk had de beeldhouwer de maat van het breukvlak afgetekend op een nieuw stuk steen, en daarna de kop gehouwen, om er pas bij het plaatsen achter te komen dat het alleen in deze stand nog paste omdat hij het sjabloon verkeerd op de steen had gelegd. Ik heb er nog een hele klus aan gehad om deze stand van de kop een beetje aannemelijk over te zetten in nieuwe steen.
Verweringspatina

Het voorzagen van de Buffel. Ik heb wat extra plastiline-klei toegevoegd aan de snuit en horens, zodat ik de kop kan vormgeven.
Dat was anders met de Kaapse Buffel: het is een aandoenlijk beeldje, en door de stand van de poten en de kop een sprekend ding. Nu heeft de oude tufsteen met de loop der jaren een zeker patina gekregen, waardoor alles vrij goed tekent. Met de nieuwe Muschelkalk is dat soms wat minder duidelijk, zeker met het gedempte licht onder mijn afdak. Maar ook deze zal mettertijd beter gaan tekenen door het invangen van vuil en het uitspoelen van de bruine lagen.
Strepen
Deze Muschelkalk is een heel diverse steen: er kunnen in één blok hele harde en hele zachte lagen zitten. Daardoor is een blok soms bovenin keihard en onderin zacht. De zeeleeuw had een bruine band over zijn middel. Maar over een tijd is dat niet meer te zien, omdat al het bruine wegspoelt en de witte steen overblijft, met een poreus maar sterk oppervlak.
Trouwens, de oude zeeleeuw had ook al een band om zijn nek, waar het nieuwe stuk op het oude lijf was gelijmd.
naar het volgende luchtboogbeeld→
Lees hier alle berichten over luchtboogbeelden voor de Eusebiuskerk→