Een treurige geschiedenis
Eeuwenlang stond het zandstenen beeld van Hercules op zijn hardstenen sokkel in het Landgoed de Schaffelaar te Barneveld. Totdat ergens in de jaren zeventig een groep jongeren het Schaffelaarse Bos in drong en het beeld kapotsloeg. Het beeld werd daarna uit verdriet onder de grond weggemoffeld. Rond de eeuwwisseling is het beeld weer opgegraven en enigszins hersteld. Op de sokkel was inmiddels een nieuwe bronzen Hercules gekomen, gemaakt door Ton Mooy uit Amersfoort. Toen ontstond het plan bij de huidige eigenaar van het Landgoed, de Stichting Geldersch Landschap en Kasteelen, om het oude beeld veilig binnen te plaatsen, en de nieuwe op een nieuwe sokkel buiten. Ik werd gevraagd zorg te dragen voor de demontage en plaatsing en om een nieuwe ‘buik’ te maken voor de nieuwe sokkel van Hercules. In november 2016 zaagden we de oude sokkel los met de kettingzaag en brachten die naar mijn atelier.
Een nieuwe buik
Er bestond al een nieuwe voetplaat, en de nieuwe dekplaat zat nog vast aan het bronzen beeld. Het beeld is ongeveer vier jaar geleden van de sokkel gehaald uit vrees voor bronsdiefstal.
Ik bestelde een groot blok Ierse hardsteen van 72 x 82 x 87 cm, met een gewicht van ruim 1300 kilo. Daar hakte ik eerst de strakke vormen van de sokkel uit, waarna ik aan de ornamenten begon.
Video: hakken van de ornamenten
Ik was even vergeten de camera aan te zetten bij het begin van het hakwerk, dus heb ik speciaal voor de video nog hetzelfde ornament voorgehakt op een reststuk. Na het hakken van de contouren kun je het echte vormgeven zien op het uiteindelijke blok.
Plaatsing
Op de plaatsingsdag had ik weer dezelfde vrachtwagen-en kraanmachinist als bij het demonteren: de firma Ruitenbeek uit Amersfoort. We haalden de twee beelden op uit de opslag van het Gelders Landschap, reden naar het park en stelden de sokkel van Hercules in delen op de bestaande betonplaat in het park.
Toen de nieuwe, bronzen Hercules weer in het zonnetje stond te stralen, reden we naar het landhuis voor de echte uitdaging. We moesten de loeizware oude sokkel en het oude beeld over de marmeren vloer naar het trappenhuis rijden, en daar opbouwen tot een uiteindelijke hoogte van drie meter. Het trappenhuis was te smal voor een portaalkraan, en er was geen plek om een takel op te hangen. Hoe moest ik dat voor elkaar krijgen?
Gelukkig kwam ik erachter dat mijn blauwe steenkraan nèt hoog genoeg kon komen als ik hem een beetje aanpaste… de foto’s zijn van Bram van der Meulen van de Barneveldse krant.
-als de diashow niet goed werkt, klik dan hier-