Lang leve de copyshop! De titel van dit bericht is natuurlijk een beetje aangedikt. Als beeldhouwer in steen ontkom je er niet aan dat je af en toe moet meten.

-naar het eerste bericht over dit project-

Meten vermijden

Er zijn verschillende manieren waarop ik probeer te vermijden dat ik met een rolmaat aan de gang moet als ik iets moet kopiëren of vergroten. Zo heb ik bijvoorbeeld bij mijn vorige beeld, ‘Varens’, het model in schaal 1 op 4 gemaakt. Daarvan nam ik de maten met een passer, die ik vervolgens vier keer op het stuk steen ‘wandelde’, zodat er geen cijfertjes omrekenen aan te pas kwam. Als ik maten moet omrekenen met een rekenorgeltje, of uit mijn hoofd, of gewoon iets moet opmeten en reproduceren, dan vergeet ik de maat soms al weer als ik verderop bij mijn beeld sta. Dan moet ik weer terug, weer meten, onthouden, opmeten aan het nieuwe stuk, aftekenen, enzovoort. Ik heb dat ooit in het begin gedaan en was het al gauw zat. Vandaar die passer. Of krompasser, of punteerapparaat, of…. maar nee, ik ga niet al mijn trucs verklappen. In ieder geval vind ik het prettig als ik niet te veel hoef na te denken, en als het meetproces me zo min mogelijk aandacht kost. Sorry hoor, maar soms ben ik geloof ik liever lui dan moe.

Reliëfs

Voor reliëfs is het nog makkelijker. Neem een plaatje op het juiste formaat, leg die op de steen, en zet het over op de steen. Dan hoef ik hem alleen nog maar uit te hakken, simpel zat. Ook hier vertel ik natuurlijk niet alle handigheidjes die ik in de loop van de jaren heb ontdekt. Maar de belangrijkste truc is dat ik natuurlijk niet zelf met rasters zo’n plaatje ga zitten uitvergroten. Of op A4’tjes zitten printen en met plakband aan mekaar vast ga zitten plakken. Ik heb het plaatje naar de copyshop ge-emaild, die heeft het op zo’n 120 cm geprint, en klaar is Koen.

Dag 1

Vandaag ben ik dus begonnen met het wapen van de familie Van Heeckeren. Na het rond hakken van de plaat zandsteen en het overzetten van de afbeelding heb ik een beginnetje gemaakt met de profielrand. Ook heb ik drie losse hijsankers in het fond van de steen gezet, want een ronde steen is bijna niet fatsoenlijk te hijsen. Het zal je gebeuren, dat hij klaar is en uit de hijsbanden glipt! Dat kunnen we niet hebben. Ik heb daarom twee hijspennen boven het midden geplaatst. Die zijn iets schuin naar boven geboord, zodat ze zichzelf vastklemmen, en voor horizontaal hijswerk is er nog een derde pen onderin. Tenslotte ben ik begonnen met het ‘figuurzagen‘ van het reliëf, zodat ik een hoop dingen niet meer hoef te meten!

Lees verder…

Beeldhouwerijblog.nl is het blog van Koen van Velzen, beeldhouwer in steen en brons. Zie ook mijn website: beeldhouwerijvanvelzen.nl