De hele dierentuin in z'n bootje (luchtboogbeeld)

Grofkorrelige dierentuin

Deze week had ik weer een Ark onderhanden. Dit is het laatste luchtboogbeeld dat door Theo van Reijn werd ontworpen en waarschijnlijk gehouwen door Eduard van Kuilenburg, in 1953 of ’54. Het is alleen wel sterk verweerd. Toen het op mijn erf lag, moest ik even goed kijken. Ik wist dat het weer een ark moest zijn, maar ik kon de beesten erin niet thuisbrengen. Ik dacht een ezel te zien, een kameel, een olifant, een slang en een krokodil. En Noach natuurlijk weer. Ik zat er flink naast!

Van een kameel die een ooievaar bleek

Pas toen ik zou beginnen met het voorzagen van dit beeld nam ik de tijd om nog eens goed te kijken. Al gauw bleek dat ik het op bijna alle punten mis had. Ik moest een aantal dingen repareren, maar de ezel bleek een giraffe, de kameel was eigenlijk een schoenbekooievaar, en de dikke krokodil veranderde in een nijlpaard! Dat geeft wel aan hoe vaag alles geworden was als zelfs een beeldhouwer die er met zijn neus bovenop staat het nog niet kan herkennen. In daglicht dan. ’s Avonds, bij kunstlicht alleen van boven, komen de vormen een stuk duidelijker over.

Iedereen aan boord!

Een stukje van de snavel van de ooievaar lag los op het beeld en moest verlijmd worden. De rest van de snuiten moest worden aangeheeld voordat ik kon gaan kopiëren. Het verhaal dat met dit luchtboogbeeld verteld wordt is het moment dat de boot klaar was en alle dieren aan boord konden gaan. ‘Van alle reine dieren zeven paren, van de overige dieren twee paren’. Op dit beeld stelt Noach de olifant gerust en wil de slang er toch weer vandoor gaan.

Niet af?

Opvallend is dat de oude Ark onderaan nog helemaal ruw gehakt is. Het kan de bedoeling van de beeldhouwer geweest zijn, maar ik denk dat dit een van de eerste stukken was voor bovenaan de luchtboog. Misschien was het op dat moment nog een beetje onduidelijk hoe het profiel ging lopen dat de steenhouwer later zou toevoegen. Vervolgens heeft de steenhouwer ter plekke het profiel passend gemaakt, en is er nooit meer iemand geweest die het onderste deel van het beeldhouwwerk heeft aangepast.

Aangepast

Ik besloot deze keer wel een aanpassing te maken: net als bij de vorige ark heb ik het schip op stutten gezet. Normaal gesproken ga je pas de hele dierentuin in het schip brengen als hij in de haven ligt, maar Noach had een unieke situatie: hij bouwde het schip op het droge, waarna het ging regenen en het water naar het schip kwam in plaats van andersom. Om duidelijk te maken dat de ark, met de hele dierentuin er al in, nog op het land staat, heb ik de ark weer op stutbalken geplaatst.

Het nijlpaard, waarvan ik eerst nog dacht dat het een dikke krokodil was, heb ik een stuk duidelijker gehakt en voor de volledigheid maar een Big Smile op zijn snuit gegeven. Hij mag immers mee op de boot!