Nieuwe kantbloemen, consoles en driepassen voor de Stevenskerk in Nijmegen-situatie vóór het afronden. Linksboven kijk je tegen de onderzijde van een originele console die bewaard is gebleven.
←naar het eerste bericht over dit project
Het project aan het zuiderportaal van de Stevenskerk is nu afgerond. Vandaag zijn Stide en ik eerst verder gegaan met accorderen. Als alle stukken in de mortel geplaatst zijn, is er altijd ergens wel een plekje te vinden waar het niet helemaal optimaal aansluit. Accorderen wil zeggen dat je dan ter plekke de stukken aansluitend maakt door ergens wat steen weg te hakken. Gelukkig was er deze keer niet veel werk aan accorderen te doen; we hebben de boogspanning nog eens nagelopen en wat puntjes op de i gezet.
De staart van de kanthogel moet uiteindelijk keurig aansluiten. Die aansluiting passen we ter plekke aan. Hiervoor heeft Stide extra materiaal laten zitten, als marge
Daarnaast moesten we de aansluiting van het nieuwe werk op het oude portaal op een aantal punten nog aanvullen met restauratiemortel. Ook dat was voorzien: er kwamen onherroepelijk een aantal naden waar ze eerst niet waren, omdat we alleen de meest verweerde gedeelten van de spitsbogen vervangen hebben.
Er zijn een paar blokken waar de naad dwars door de staart van de kanthogels liep. In dat geval heeft Stide de staart vantevoren wat te zwaar uitgevoerd, zodat het geheel in situ passend gehakt kan worden. Als hij het al strak op maat gehakt zou hebben, dan was er geen enkele ruimte meer om iets ter plekke aan te passen. Je hebt tenslotte te maken met een oude kerk: niets is exact op maat, zuiver haaks of waterpas. Je zult het ‘in het werk’ passend moeten maken.
Stide is bezig met de laatste mortelreparaties en accordeerwerk